Έπαιξα άλλο ένα Rockets-Blazers σήμερα και έφαγα 20 πόντους στο κεφάλι. Σιγά σιγά συνηθίζω τα νέα controls αλλά θέλει πάρα πολλή δουλειά ακόμα, αφού πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να πατάει σκέτο δεξί στικ για σουτ ή LT+κατεύθυνση για τρίπλες.
Δύο πράγματα με χάλασαν μόνο. Tο πρώτο ήταν ο τρόπος που εκμεταλλεύονταν οι Blazers τα κενά στην άμυνά μου, με συνεχή drive, τρίποντα αλλά και σουτ από μέση απόσταση του Aldridge (ο οποιος πρέπει να έβαλε τουλάχιστον 5-6 τέτοια σουτ, έλεος). Δεύτερον το ότι με το νέο σύστημα της αδράνειας, οι παίκτες αργούν περισσότερο να επιταχύνουν, καταναλώνουν περισσότερο "turbo" και αν κάποια στιγμή βρεθείς εκτός θέσης είναι πλέον δυσκολότερο να καταφέρεις να σώσεις το play. Όλα αυτά κάνουν το παιχνίδι πιο ρεαλιστικό αλλά χρειάζεται καιρός μέχρι να τα εμπεδώσω.
Το μοναδικό πραγματικά αρνητικό στην όλη υπόθεση είναι πως για άλλη μια φορά δεν μπορείς να βάλεις σουτ κάτω από το καλάθι αν αυτό γίνει υπό πίεση (ή αν σου κάνουν έστω και χαλαρό φάουλ). Καταλαβαίνω πως αυτά τα σουτ είναι δύσκολα και στην πραγματικότητα αλλά δεν είναι δυνατόν παίκτες του 2.10 να μην μπορούν να βάλουν ούτε 1/10 σουτ από το ένα μέτρο, επειδή υποτίθεται ότι σουτάρουν με πίεση. Μάλλον χρειάζεται σκάλισμα slider το συγκεκριμένο.
Επειδή λοιπόν τα πήρα στο κρανίο και ήθελα εκδίκηση, τσίμπησα μια Dream Team και περιποιήθηκα τους Blazers καταλλήλως. Χωρίς να παίξω μπάσκετ αξιώσεων έφαγαν ένα 94-60 για πλάκα και εκεί φάνηκε ότι ο Magic είναι καλύτερος του Lin και ο Jordan του Kevin Martin...