"Θρέψε Λύκο το χειμώνα να σε φάει το καλοκαίρι..."
Πρεμιέρα Wolves εναντίον της Νέας Υόρκης, μεγάλη νίκη με 67-64 (αν και σε κάποια φάση βρέθηκα να νικάω 43-27 και κινδύνεψα μόνο στο τελευταίο λεπτό). Ο Καρμέλος κλασικά έκανε πάρτι με 35π. παίρνοντας τα μισά σουτ των Knicks, όμως όλοι οι υπόλοιποι ήταν μέτριοι (ακόμα και ο Stoudemire τέλειωσε με 3/7, όλα περιφερειακά). Οπότε απλώς τον είχα αφήσει να κάνει τα δικά του αφού δεν μπορούσε να μας νικήσει μόνος του (άσχετα αν στο τέλος παραέγινε το πράγμα).
Ο Ρούμπιος MVP με 7π. και 11 ασίστ, ενώ ο Love τέλειωσε με 19-7 και 8/23 σουτ. Κάποια στιγμή δύο λεπτά πριν το τέλος είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε τη διαφορά στους 8 πόντους, όταν έκλεψα την μπάλα από το χοντροFelton (11ασ.) και βγήκαν στον αιφνιδιασμό Ρούμπιος και Roy. Αντί να πάω όμως για το απλό layup, ήθελα ντε και σώνει να κάνω alley-oop. Το αποτέλεσμα ήταν ο -εντελώς offside και αμαρκάριστος- Roy στο ψηλότερο σημείο του άλματός του να φάει την μπάλα στο κεφάλι (!) και αντί για το +8 να πάμε στο +3 με τρίποντο του Καρμέλου. Μου θύμισε την πρώτη χρονιά του Ντίβατς στο ΝΒΑ, όταν και έτρωγε συνέχεια την μπάλα στο κεφάλι από τις no-look πάσες του Magic...
"Το νου σου Βλάντε, όταν πασάρω εσύ να σκύβεις..."
Το παιχνίδι πρακτικά το χρωστάω σε ένα τεράστιο καλάθι του Κιριλένκου στα 30", ακριβώς στο τέλος της επίθεσης, που πήγε τη διαφορά στο +4 και κάπου εκεί κρίθηκε το παιχνίδι (συν ένα μεγάλο ποστάρισμα του Love στα 10" που έστειλε τον Amar'e για σπίρτα).
Γενικά δεν μπορώ να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα για τον αγώνα, γιατί λόγω του άναρχου παιχνιδιού των Knicks (κατ' επέκταση και του δικού μου, αφού τώρα μαθαίνω την ομάδα και τα συστήματά της) είχαμε μια διαρκή τσιρκουλοκατάσταση. Σφυρίχθηκαν μόλις 10 φάουλ και εκτελέστηκαν 13 βολές (2/8 εμείς ffs). Τουλάχιστον δεν εκνευρίστηκα σε κανένα σημείο και παίχτηκε σχετικά ωραίο μπάσκετ.