Ορίστε για ποιο ακριβώς πράγμα γκρινιάζω...
Υπ' όψιν ότι είναι τουλάχιστον η πέμπτη φορά (τόσο από τη μεριά μου, όσο και από των Spurs) που κάτι παρόμοιο γίνεται στον ίδιο αγώνα. Το Contact Shot το ανέβασα στο 48 και θα πάει σίγουρα στο 49, ενώ κατά πάσα πιθανότητα θα ανεβάσω και το Inside Shot. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Το χειρότερο είναι ότι στα περισσότερες απ' αυτές τις φάσεις το ξέρω ότι θα το αστοχήσω με το που κάνω το πρώτο βήμα (πριν καν φτάσω στο σουτ). Το ίδιο ισχύει και για τα σουτ του ΑΙ βέβαια. Αν ο αμυντικός ακουμπήσει τον επιθετικό ή τον βγάλει έστω και λίγο εκτός ισορροπίας, μιλάμε για 90% αστοχία και λίγα λέω. Έλεος.
No more...
Ο αγώνας πάντως δεν χρήζει απολύτως καμίας κριτικής. Αυτά που έγιναν ξεπερνούν και την πλέον καλπάζουσα φαντασία. Όταν τράβηξα το video (στα τέλη της τρίτης περιόδου) η διαφορά είχε φτάσει τους 10 πόντους υπέρ των Spurs (39-29) και θεώρησα ότι ο αγώνας είχε τελειώσει. Όχι τόσο λόγω της ψαλίδας του σκορ όσο του τρόπου που αγωνιζόμασταν. Εξαιρετικά χαμηλό σκορ, άπειρα άστοχα σουτ από όλες τις αποστάσεις, γενικός πανικός σε άμυνα και κυρίως σε επίθεση κλπ.
Αυτό που ακολούθησε δύσκολα περιγράφεται με λόγια:
- Off-balance buzzer beater τρίποντο του Ρούμπιου από τα 8,5 μέτρα. Σκορ 39-32 στο κλείσιμο της τρίτης περιόδου.
- Δύο δίποντα των Ridnour και Love (ο οποίος μέχρι τότε έκανε ντροπιαστική εμφάνιση με 2π. και 0/5 τρίποντα), σκορ 41-36.
- Καλάθι και φάουλ του Love που δείχνει να ξυπνάει, έστω και αργά. Σκορ 41-39.
- Μεγάλο τρίποντο του Budinger από την κορυφή, α λα Eddie Johnson. Με το που έπιασε την μπάλα, εκτέλεσε αμέσως και 43-42.
- 2 βολές του Love και στα καπάκια τεράστιο τρίποντο του Κιριλένκου! Σκορ 45-47. Περάσαμε μπροστά, αν είναι δυνατόν. Σερί 6-18 και η αρένα βράζει.
- Τρίποντο του Roy! 46-50, πήραμε και διαφορά! Οι Τεξανοί έχουν ήδη βγάλει τα δίκανα και στήνονται κρεμάλες.
- Μεγάλο καλάθι ο Ρούμπιος στα 51" και 48-52. Πλέον είμαστε το φαβορί.
- Τιτανομεγιστοτεράστιο τρίποντο του Love στα 33"! Το πρώτο του (1/6 3π. και 3/11 FG). 49-55 και πρακτικά το παιχνίδι τελειώνει. Μεγάλε γίγαντα Love, δόκτωρ νούμερο ένα! MVP με 12π. και 7ρ.
Τελικό αποτέλεσμα 49-57, με επί μέρους σερί 10-28 από τότε που άνοιξε η διαφορά. Μας έσωσαν τα απανωτά τρίποντα και η "constant pressure" άμυνα απελπισίας. Το ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν πως συνολικά είχα μόλις 6/13 τρίποντα. Ούτε κατάλαβα πώς πήρα τόσες λίγες προσπάθειες, συνήθως μια 20άρα την έχω για πλάκα (πολλές φορές και περισσότερα). Δεν το είπα ούτε του παπά και έτρεξα να προλάβω το αεροπλάνο της επιστροφής για τη θαλπωρή της Μινεάπολης. Home sweet home, τώρα που πιάνουν και τα κρύα είναι ό,τι πρέπει. Σε τρεις νύχτες ακριβώς ετοιμάζουμε επιδρομή στο μαντρί των Wizards.
Από τα Σπιρούνια ο Τέως-Λονγκόριας είχε 14π. με 6/15, ο Duncan 11-6 ενώ οι Ginobili και Jackson είχαν συνολικά 4/18 σουτ και δεν μας προβλημάτισαν ιδιαίτερα. Αυτός που πραγματικά κόντεψε να μας κλείσει το σπίτι ήταν ο σέντερ Blair με 10ρ. (τα μισά επιθετικά).
Η μασκότ μας, ο Νίκος ο Λύκος με το χαρέμι του, περιχαρής μετά την απρόσμενη νίκη μας.