Αυτή τη φορά πάμε για μια πιο light περιγραφή, μιας και ο 26ος αγώνας δεν χωράει πολλή συζήτηση ή ανάλυση. Παίξαμε εντός έδρας εναντίον των Raptors, στη ρεβάνς του 71-64.
Σε ένα ματς όπου:
- είχαμε 11/31 τρίποντα,
- ο Roy έκανε αργομισθία και έμεινε στους 4 πόντους με 2/9 σουτ,
- ο Αγάπης έχτισε μεζονέτα με 0/6 τρίποντα,
- ο Ρούμπιος έκανε μόλις 1 (μία) ασίστ,
- χάναμε 13-16 λίγο πριν το τέλος της πρώτης περιόδου,
ποιος περίμενε ότι θα βρισκόμασταν να νικάμε 80-44 δύο λεπτά πριν τη λήξη; Πώς γένειν αυτό; Πώς μερικοί ψωραλέοι λύκοι κατασπάραξαν ολάκερους ράπτορες*;
Η μεγάλη αντεπίθεση ξεκίνησε με την πλέον απίθανη πεντάδα (Barea, Lee, Budinger, Cunningham, Stiemsma). Όλοι μαζί ζήτημα να είχαν 10 πόντους και 5 ριμπάουντ μέσο όρο στα έως τώρα παιχνίδια. Κι όμως το 13-16 έγινε 23-16, χάρις σε 2 μεγάλα τρίποντα του Μπαρέα και στην εξαιρετική ομαδική άμυνα. Στο δεύτερο οκτάλεπτο η διαφορά δεν ξέφευγε απ' τους 3-5 πόντους και ο αγώνας συνέχισε να μην προμηνύει αυτό που θα γινόταν στη συνέχεια. Το 31-28 έγινε τελικά 37-28, όταν δεήσαμε να περάσουμε την μπάλα κοντά στο καλάθι (πρωτοφανές για το παραδοσιακό παιχνίδι των Λύκων, με τη γνωστή φιλοσοφία «αμόλα από τα οχτώ μέτρα και μη ρωτάς γιατί»).
Μετά την ανάπαυλα ελάλησε ο Ρούμπιος. 8 πόντοι του και μία ασίστ μέσα σε 6 επιθέσεις, μας έδωσαν σημαντικό προβάδισμα 51-37 και κάπου εκεί αρχίσαμε να πιστεύουμε στη νίκη (βλ. περιμέναμε την κόρνα της λήξης για να πάμε επιτέλους να ξαπλάρουμε). Κιριλένκος και Αγάπης σιγόνταραν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και η περίοδος τελείωσε με 58-40.
Στο τελευταίο οκτάλεπτο η ομάδα συνέχισε να βγάζει ενέργεια πέρα από κάθε προσδοκία και η διαφορά αυξανόταν διαρκώς. Τρίποντα από Ridnour, Μπαρέα, Budinger, καρφώματα από Williams & σία, και το 58-42 έγινε 80-44 μέσα σε πέντε λεπτά. Ακόμα και τώρα, βλέποντας ξανά το βίντεο του αγώνα, δεν έχω καταλάβει πώς συνέβη αυτό το πράγμα. Και δεν έχω καμία όρεξη να το αναλύσω κιόλας (τρελός είμαι;!). Το πλέον χαρακτηριστικό (αλλά και ενθαρρυντικό) είναι πως οι βασικοί ξεκουράστηκαν σε ολόκληρη την τέταρτη περίοδο και βασιστήκαμε αποκλειστικά στα δευτερότριτα, που μέχρι πρότινος τους είχαμε από μηδενική έως... αρνητική εμπιστοσύνη. Τελικό σκορ 80-52, στον ευκολότερο ίσως φετινό αγώνα μας.
Ο Αγάπης βγήκε MVP με 17-10 (παρά τα 0/6 τρίποντα που λέγαμε) και ο Μπαρέα έκανε season high με 17π (5/7 τρίποντα). Η νίκη αφιερώνεται συνολικά στον πάγκο μας, που έβαλε 38 πόντους (κι αυτό νέο ρεκόρ), έπαιξε εκπληκτική άμυνα και πρακτικά πήρε μόνος του το παιχνίδι. Από τους Ράπτορες ο μοναδικός που είχε διψήφιο νούμερο πόντων ήταν ο DeRozan (10π με 4/15 σουτ), ο Lowry τα έσπασε με 2/11 (0/7 τρίποντα) ενώ ο αντιπαθέστατος Μπαρνιάνης πήρε ελάχιστες προσπάθειες. Αυτόν τον τελευταίο τον έχω μέγαλο άχτι από τα προηγούμενα MyPlayer, όπου οι Hall of Famers του ΝΒΑ ωχριούσαν μπροστά του (μαζί με το Μπαρμπόσα έκαναν αχτύπητο δίδυμο).
* για χάρη της ιστορικής αλήθειας, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο να συμβεί, αφού στην πραγματικότητα οι βελοσιράπτορες ήταν λίγο μεγαλύτεροι από σαμιαμίδια. Απλώς ο Spielberg έκανε τα δικά του...
Αδερφε καλημερα επειδη ειμαστε και οι 2 απο οτι βλεπω φανατικοι του 2Κ μηπως μπορεις να μου εξηγησεις τι σημαινει το Association??
Γεια σου φίλε μου 🙂
Το Association είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον mode του 2k13. Είναι κάτι σαν το Fifa Career (αν τυχόν έχεις ασχοληθεί ποτέ με αυτό), όπου πρακτικά αναλαμβάνεις το ρόλο του General Manager της ομάδας και έχεις λόγο για τα ΠΑΝΤΑ.
Από τον ίδιο τον αγώνα μέχρι τις μεταγραφές, τις ανανεώσεις συμβολαίων, την ομαδική και ατομική προπόνηση των παικτών, τους ρόλους που θα παίζουν αυτοί στην ομάδα, την πρόσληψη προπονητών, γυμναστών, scouts, το αδελφό σωματείο του NBDL και πολλά άλλα.
Το καλό είναι πως το mode είναι πλήρως παραμετροποιήσιμο και μπορείς να επιλέξεις μόνο τα πράγματα με τα οποία θέλεις να ασχοληθείς. Εγώ πχ. δεν έχω χρόνο για να ασχολούμαι με συμβόλαια, προπονήσεις, NBDL κλπ και τα έχω αναθέσει όλα στο ΑΙ. Στην πράξη παίζω μόνο τους αγώνες, άντε να ψάξω και για καμια καλή μεταγραφή.
Δοκίμασέ το, θα δεις πως πρακτικά στο 2k13 υπάρχουν μόνο 2 modes της προκοπής. Το Association και το My Career (πρώην My Player). Οτιδήποτε άλλο είναι για περνάει η ώρα. Εννοείται δεν προτείνω καν το έκτρωμα που λέγεται online...
Αδερφε με καλυψες πληρως σε ευχαριστω πολυ
Εγω εχω το 2κ12 που θεωρω οτι ειναι καλυτερο απο το 2κ13
ετσι πιστευω
ευχαριστω και παλι
φιλε θελω βοηθεια σχετικα με το association....
Για πες; Κόλλησες κάπου;
λα μπομπιτα πως κανεις? 😛
Με σκέτο κουμπί σουτ, δεν ξέρω. Αν όμως παίζεις με χειριστήριο και χρησιμοποιείς το συνδυασμό L2+δεξί στικ για το σουτ, τότε μπορείς να κάνεις τη λα μπομπίτα με τον εξής τρόπο:
1. τρέχεις προς το καλάθι, κρατώντας πατημένο το μοχλό της κατεύθυνσης μαζί με το turbo (δηλ. το R2).
2. όταν μπεις στη ρακέτα, πατάς L2 και κουνάς τον δεξί αναλογικό μοχλό αντίθετα από την κατεύθυνση της κίνησης
Είναι πιο εύκολο από όσο ακούγεται, αλλά όπως είπα μπορείς να το κάνεις μόνο αν παίζεις με gamepad και μόνο αν σουτάρεις με L2+δεξί στικ. Το παιχνίδι έχει training mode, όπου σου μαθαίνει μία-μία ΟΛΕΣ τις κινήσεις. Καλό θα ήταν να το δοκιμάσεις κάποια στιγμή. Θα εκπλαγείς από το πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις.
φιλε εχω τελειωσει το association και δεν ξερω που παταω για να παω στην επομενη σεζον.....
Αφού φορτώσεις το κεντρικό μενού του Association, πήγαινε στο "Playoff Tree" και πάτα Start στο gamepad (αν παίζεις με πληκτρολόγιο φαντάζομαι θα πρέπει να πατήσεις Enter ή Space).
Θα σου δείξει τους MVP της σεζόν, αυτούς που αποσύρονται κλπ. και θα προχωρήσεις στην επόμενη σεζόν.
https://www.facebook.com/groups/548736818523433/
elliniko online association me kali parea k mono ellines elate opoios thelei